Türkiye ve Dünya’da Organik Tarım Alanı Gereklilikleri

Organik olarak bir ürünü, gıdayı satmak, etiketlemek veya temsil etmek amacıyla hasat edilen ürünlerin yetiştirildiği herhangi toprak arazisi birçok kısıtlama ve gereksinimi karşılamak zorundadır. Türkiye’de bir tarım arazisi sahibinin organik bitkisel üretim yapabilmesinin koşulları Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Organik Tarımın Esasları Ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik ile net olarak belirlenmiştir.
Bu yönetmelik esas olarak, Organik tarım faaliyetleri başlığı altına "Toprak, su, bitki, hayvan ve doğal kaynaklar kullanılarak organik ürün veya girdi üretilmesi ya da yetiştirilmesi, doğal alan ve kaynaklardan ürün toplanması, hasat, kesim, işleme, tasnif, ambalajlama, etiketleme, muhafaza, depolama, taşıma, pazarlama, ithalat, ihracat ile ürün veya girdinin tüketiciye ulaşıncaya kadar olan diğer işlemlerin” kurallarını belirler.
Organik bitkisel üretim yapmak isteyen çiftçi ve organik tarım yapılacak araziler önce geçiş sürecine alınır. Bitkisel üretim için organik tarıma başlanmasından bir sene sonra elde edilen ürünler organik geçiş süreci ürünü olarak değerlendirilir. Bu sürede elde edilen ürünler "Organik tarım geçiş süreci ürünüdür" etiketiyle pazarlanabilir.
Toprak koşullarını iyileştirmek için ham gübre gibi bitki ve hayvansal materyaller kullanılırken, bu mahsul, toprak ya da su kirliliği olmayacak şekilde yapılmalıdır.
Organik mahsuller için kullanılan ekim stoğu söz konusu olduğunda, organik stok tavsiye edilir, ancak organik bir tohum gibi, hiçbir şey yoksa kesinlikle organik stok kullanılması zorunlu değildir. Ticari olarak temin edilebilen bitki stoğu bulunamazsa, çok yıllık bir organik ürün üretmek için organik olmayan ekim stoğu kullanılmasına izin verilebilir, ancak bu stok bir yıl ya da daha uzun bir süre organik yönetim sistemi altında tutulduktan sonra gerçekleştirilebilir. Burada dikkat edilmesi gereken en önemli kurallardan biri, yenilebilir filizler üretiliyorsa yalnızca organik olarak üretilmiş tohumların kullanılabileceğidir.
Mahsul rotasyonu ile toprak ve mahsul besin yönetimi uygulamaları.
Hastalık vektörlerini, yabancı ot tohumlarını ve zararlı organizmalar için habitatları ortadan kaldıran sanitasyon önlemleri.
Ürün sağlığını geliştiren kültürel uygulamalar. Bu, bölgeniz için doğru bitki türlerini seçmeyi ve yaygın zararlılara, yabani otlara ve hastalıklara yerleşik direnci olan bitki çeşitlerini seçmeyi içerebilir.
Haşere türlerinin avcılarının ya da parazitlerinin sokulması, zararlıların doğal düşmanları için habitatın uygun şekilde geliştirilmesi ile yemler, tuzaklar ve kovucular gibi sentetik olmayan kontroller gibi mekanik veya fiziksel haşere kontrolü.