Tahıl Nedir? Tahıl Ürünleri Nelerdir?
03-08-2022
11:34
Tahıl veya hububat olarak da kullanılan tanım gıdaya uygun nişastalı tohumlar veren genellikle Poaceae (Buğdaygiller) familyasına ait bitkileri tanımlarken kullanılan ortak isimdir. Çoğu tahıl benzer diyet özelliklerine sahiptir. Tahıllar karbonhidratlar açısından zengindirler. Ancak tahıllar protein açısından nispeten düşüktürler ve doğal olarak kalsiyum ve A vitamininden yoksundurlar. Özellikle rafine edilmiş unlarla yapılan ekmekler, kullanılan tahıldaki herhangi bir besin eksikliğini telafi etmek için genellikle zenginleştirilmiştir. En yaygın olarak yetiştirilen tahıllar buğday, pirinç, çavdar, yulaf, arpa, mısır (mısır) ve sorgumdur.
İnsan gıdası olarak, tahıllar genellikle ham tane biçiminde (bazıları dondurulmuş veya konserve edilmiş) veya çeşitli gıda ürünlerinin bileşenleri olarak pazarlanır. Hayvan yemi olarak, esas olarak hayvancılık ve kümes hayvanları tarafından tüketilir ve sonunda insan tüketimi için et, süt ve kümes hayvanları ürünlerine dönüştürülür. Birçok tahıl, glikoz, yapıştırıcılar, yağlar ve alkoller gibi çok çeşitli maddelerin üretiminde endüstriyel olarak kullanılmaktadır.
Büyük tahılların kısa bir ehlileştirilme süreci ve tarım sürecine dahil edilme ile ilgili bilgiler aşağıda verilmiştir. Daha kapsamlı tarım bilgileri için "Tahıl Tarımı Nedir ve Tahıl Tarımı ve İşlemesi Nasıl Yapılır?” makalemizi okuyabilirsiniz.
Ülkemizde "mısır buğdayı” veya "mısır darısı” ismi ile Suriye üzerinden gelen bu bitki daha sonra isim kısaltması ile sadece mısır olarak adlandırılmıştır. Bu yüzden günümüzde ülkemizde mısır veya darı (Zea mays) olarak bilinen mısır, başlangıçta Batı Yarımküre'de Yerli Amerikalılar tarafından evcilleştirildi. Daha sonra ilk kaşifler tarafından Avrupa'ya taşındı. Amerika Birleşik Devletleri tek en büyük üretici olmasına rağmen, çoğu ılıman iklimlerde yetiştirilen önemli bir üründür. İnsan tüketimi için mısır, taze sebze olarak satılmakta veya konserve veya dondurulmaktadır. Tahıl ayrıca mısır unu, mısır yağı, mısır şurubu ve diğer birçok yan ürün dahil olmak üzere artan sayıda gıda ürününe dönüştürülür. Çok önemli bir hayvan yemidir ve bir biyoyakıt olan selülozik etanol üretiminde yoğun olarak kullanılmaktadır.
Pirinç (Oryza sativa), ikinci en büyük tahıl mahsulüdür ve Asya'nın tüm bölgelerinde temel bir besindir. Genellikle büyük çiftliklerde yetiştirilen ve mekanik olarak hasat edilen buğdayın aksine, pirinç genellikle küçük tarlalarda yetiştirilir ve elle hasat edilir. Yetiştirme yöntemleri yüzyıllar boyunca çok az değişti; çeltikler genellikle yaklaşık 15 cm (6 inç)'e kadar suyla dolup taşar, ardından hasattan hemen önce süzülür ve kurutulur. Çoğu pirinç doğrudan yerel tüketim için öğütülür. Pirincin kullanıldığı diğer ürünler ise kahvaltılık gevrekler ve Japon sake gibi alkollü içeceklerdir.
Buğday (çeşitli Triticum türleri) önemli bir tahıl mahsulüdür ve en eski evcilleştirilmiş tahıllardan biridir. Modern zamanlarda buğday, yemek, kahvaltılık gevrekler ve unlu mamuller için un üretmek için kullanılır. Çok çeşitli topraklarda yetiştirilebilir, ancak ılıman iklimlerde büyür.
Çavdar (Secale tahıl), ekmek yapımında yaygın olarak kullanılır, bu amaç için sadece buğdaydan sonra ikinci sıradadır. Ayrıca diğer unlu mamüllerde ve damıtılmış likörlerde, özellikle viskide kullanılır. Çavdar, nispeten fakir topraklarda yetiştirilebilir ve çoğu tahıldan daha şiddetli kışlara dayanabilir. Polonya ve Rusya, dünyanın en büyük çavdar üreticilerinden bazılarıdır.
Yulaf (Avena sativa), dünyanın ılıman bölgelerinin çoğunda, özellikle Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Kuzey Avrupa'da yetiştirilmektedir. Üretilen yulafların çoğu hayvan yemi olarak kullanılmakla birlikte insan tüketimi için de işlenebilir.
Arpa (Hordeum vulgare) ılıman iklimlerde de yetiştirilir. Özellikle zengin topraklara ihtiyaç duymaz. Çoğu arpa hayvan yemi için kullanılır, ancak aynı zamanda hem biranın demlenmesinde hem de alkollü içeceklerin damıtılmasında kullanılan maltın kaynağıdır. Arpa maltı aynı zamanda sirkenin ve birçok kahvaltılık yiyeceğin bir bileşenidir.
Milo olarak da adlandırılan sorgum (Sorghum vulgare), esas olarak hayvan yemi olarak kullanılmak üzere yetiştirilir. Teff (Eragrostis tef) ve darı (çeşitli türler) birçok ülkede hem insan tüketimi hem de hayvan yemi olarak yerel olarak yetiştirilmektedir.